Całe La Paz wpatrzone jest w tancerzy. Wzdłuż głównych ulic centrum miasta maszerują roztańczone, kolorowo ubrane grupy tancerzy, przeplatane orkiestrami.

Przyjechaliśmy do La Paz w godzinach wieczornych i pierwsze kroki skierowaliśmy od razu na ulice. Dostaliśmy się w samo centrum tanecznego szaleństwa, powiedziałabym nawet, że daliśmy się unieść tłumowi i chyba po raz pierwszy z życiu czułam się tak dobrze w tak dużym skupisku ludzi. Muzyka, tancerze, sztuczne ognie... wszystko to sprawiało, że choć zmęczeni, mieliśmy ochotę bawić się. Radość, witalność i ogrom kolorów to słowa, które już na zawsze będą kojarzyć mi się z Gran Poder, największą fiestą w Boliwii.

Wracając nocą do hotelu mogliśmy oglądać ciemną stronę Gran Poder. Stosy śmieci na ulicy, pijani i coraz bardziej agresywni mieszkańcy La Paz, popychający się i pokrzykujący w kolejkach do przejść pomiędzy ulicami.

Pomyślałam o 85% ludności boliwijskiej, która jest bardzo biedna. Pomyślałam o tym, że patrząc na lśniący przepych strojów tancerzy być może marzą... A może, choć na chwilę, mogą cieszyć się, bawić i zapomnieć o tym, że są biedni.