20 lutego
Rano czekają nas znany już scenariusz: opuszczenie ciepłego śpiwora, mozolne rozpalanie kuchenki, przygotowanie posiłku, składanie obozu, pakowanie wszystkiego do sakw i troczenie bagażu do rowerów.
Mając w pamięci porażkę autobusową mamy motywację do nadrobienia straconego czasu. Wyruszamy w drogę wcześnie rano. Rzadko trafiamy na ślady obecności ludzi: ruchu samochodowego nie ma prawie wcale, czasem mijamy pasące się kozy i bydło. Tego dnia widzimy również pierwsze wielbłądy. Całe ich stado maszeruje przez pustynię, jeden za drugim w bardzo wolnym tempie. Mamy czas na filmowanie i zdjęcia.
Ponieważ krajobraz choć piękny nie zmiania się za szybko nie tracimy zbyt duzo czasu na fotografowanie i kręcenie filmu. Efekt jest widoczny - przejechane prawie 100 km. W miejscowości Foum Zguid kończymy tego dnia etap. Dojeżdżając do miasta jednemu z nas zaczyna schodzić powietrze z tylnego koła. Michał dojeżdża na ostatkach powietrza. I tak dobrze, że nie stało się to wcześnie - mielibyśmy gorszy czas przejazdu.
W mieście znajdujemy sklepikarza, który podwórku swojej zagrodzie ma trzy namioty, które wynajmuje turystom. Niestety namioty te nie nadają się do spania bezpośrednio, ponieważ są to rozwieszone szmaty z klepiskiem w środku. Postanawiamy wewnątrz jednego rozstawić nasz namiot. Tej nocy jest naprawdę ciepło. W końcu jesteśmy na południu Maroka.
Wieczorem właściciel zaprasza nas na tradycyjną herbatę. Możemy porozmawiać po angielsku, więc mamy okazję wymienic uwagi na temat zycia w Maroku. Czas umila nam brat naszego gospodarza grając na własnoręcznie zrobionym instrumencie przypominającym gitarę.
Odległość przejechana: 97 km
Odległość od początku trasy: 358 km
