HAWAJE
13:57
CHICAGO
17:57
SANTIAGO
20:57
DUBLIN
23:57
KRAKÓW
00:57
BANGKOK
06:57
MELBOURNE
10:57
Ogłoszenie niepłatne ustawodawcy Serwis wykorzystuje ciasteczka (cookies) w celu: utrzymania sesji zalogowanego Użytkownika, gromadzenia informacji zwiazanych z korzystaniem z serwisu, ułatwienia Użytkownikom korzystania z niego, dopasowania tresci wyswietlanych Użytkownikowi oraz tworzenia statystyk ogladalnoœci czy efektywnoœci publikowanych reklam. Użytkownik ma możliwoœć skonfigurowania ustawień cookies za pomocš ustawień swojej przeglšdarki internetowej. Użytkownik wyraża zgodę na używanie i wykorzystywanie cookies oraz ma możliwoœć wyłaczenia cookies za pomoca ustawień swojej przegladarki internetowej. /// Dowiedz się więcej
 
Mapy: | Afryka | Ameryka Pd. | Ameryka Pn. | Antarktyda | Australia | Azja | Europa | Polska
  ŚwiatPodróży.pl » Afryka » Maroko

 Maroko

 Królestwo Maroka
 Al-Mamlaka al-Magribija
ogólne
ludność
gospodarka
geografia

Ludność
Liczba ludności:
31167783
Grupy etniczne:
Berberowie i Arabowie 99.1%, Żydzi 0.2%, pozostali
Grupy wyznaniowe:
muzułmanie sunnici 98.7%, katolicy 1.1%
Średnia długość życia mężczyzn:
67.49 lat
Średnia długość życia kobiet:
72.08 lat
Przyrost naturalny:
1.68
Analfabetyzm:
56%
Oświata i edukacja:
obowiązkowa: 7-13 l.

Język:

arabski, używane też dialekty berberyjskie.

Zdrowie, bezpieczeństwo:

Z pewnymi wyjątkami w Maroku brak jest poważnych zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych i dlatego szczepienia ochronne nie są wymagane. Warto jednak pamiętać, że niekiedy zdarzają się tam przypadki cholery. Ze względu na odmienne zwyczaje higieniczne turysta może zachorować w Maroku na dur brzuszny i inne choroby biegunkowe. Korzystanie z wody ze zbiorników retencyjnych, położonych na wysokości poniżej 1500 m n.p.m., może spowodować zarażenie się leptospirozą. Występują także ameba i pasożyty. Dlatego też turyści powinni pić wyłącznie wodę przegotowaną bądź mineralną, a owoce i warzywa starannie myć i obierać przed spożyciem. Przed podróżą należy zaopatrzyć się w środki przeciwko dolegliwościom żołądkowym i biegunce. (Są one również dostępne w miejscowych aptekach).

Obyczaje:

Samotnym kobietom odradza się przyjeżdżanie do Maroka na prywatne zaproszenia obywateli marokańskich. Należy być świadomym, że niezalegalizowane związki są w Maroku zagrożone sankcją karną i mogą narazić kobietę na poważne kłopoty. W razie podjęcia mimo wszystko decyzji o przyjeździe, należy bezwzględnie zostawić rodzinie dokładne dane osoby zapraszającej (imię, nazwisko, adres i numer telefonu), informacje na temat daty powrotu oraz miejsca przekroczenia granicy Maroka, celem ułatwienia ewentualnych poszukiwań. Władze marokańskie nie wymagają posiadania międzynarodowego prawa jazdy ani ubezpieczenia osobowego. Właściciele pojazdów muszą natomiast wykupić "zieloną kartę". Poza "zieloną kartą" inne polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych nie są uznawane. Kierowcy powinni być bardzo ostrożni, ponieważ przepisy ruchu drogowego są w Maroku w sposób rażący łamane. Z powyższych względów należy unikać prowadzenia samochodu nocą. Autostrady (Rabat – Casablanca – Settat w kierunku Marrakeszu; Rabat – Larache – Sidi al-Yamani w kierunku Tangeru; Rabat – Meknes – Fez) są płatne na rogatkach, podobnie jak we Francji (koszt przejazdu: od 5 do 50 DH, w zależności od długości trasy). Napaści na turystów należą w Maroku do rzadkości, natomiast drobne kradzieże (złodzieje poruszają się na motorach) i włamania do samochodów są zjawiskiem dosyć częstym, podobnie jak kradzieże kieszonkowe na zatłoczonych bazarach (souk) oraz w centrach dużych miast. Należy unikać ubogich, oddalonych od centrum dzielnic, miejsc ustronnych (zwłaszcza po zmroku) oraz nie zostawiać niczego na widocznym miejscu w pojeździe. Kierowcy nie powinni zabierać przygodnych pasażerów. W myśl obowiązującego w Maroku prawa kierowca odpowiada zarówno za pasażerów, jak i za przewożone przez nich towary, np. narkotyki. Pojazdy z zainstalowanymi skrytkami są często rekwirowane pod zarzutem, że służyły do przemytu niedozwolonych towarów. Północ Maroka (góry Rif, okolice Tangeru, Tétouanu, Chefchaouen, Nador, Oujda) jest regionem uprawy konopi indyjskich i handlu narkotykami. Turyści przebywający w tych regionach powinni wystrzegać się handlarzy tym towarem, którzy często są konfidentami policji. Odradza się również nawiązywania przygodnych znajomości lub też przyjmowania zaproszeń do domów przypadkowo poznanych osób. Cudzoziemiec, zwłaszcza w miastach o dużym natężeniu ruchu turystycznego, jest narażony na zaczepki przygodnie spotkanych pseudoprzewodników, którzy oferują swoje usługi. Należy grzecznie, ale stanowczo odmawiać. Samotnie poruszające się kobiety mogą być narażone na zaczepki mężczyzn. W Maroku kobieta powinna generalnie unikać samotnego podróżowania, w ostateczności powinna mówić, że ma dołączyć za chwilę do grupy. Policja cieszy się dużym autorytetem i zwrócenie się do funkcjonariusza o interwencję zwykle powoduje zniknięcie intruza. Nie ma ograniczeń w podróżowaniu po kraju, można wyruszyć również na Saharę Zachodnią. Istnieje tam dobrze rozwinięta infrastruktura turystyczna, trzeba jednak poruszać się wyłącznie główną drogą wzdłuż wybrzeża, pustynia jest bowiem zaminowana. Na całej trasie Tan-Tan – Tarfaya – Dakhla znajdują się liczne posterunki kontrolne. Wycieczki po pustyni należy odbywać tylko z przewodnikiem znającym dobrze tamtejsze szlaki. Turyści udający się tranzytem przez Maroko do krajów sąsiednich powinni wiedzieć, że granica lądowa z Algierią jest zamknięta (przejazd do Algierii można odbyć jedynie samolotem). W Maroku nie ma możliwości uzyskania wizy algierskiej. Choć granica z Mauretanią jest otwarta od 2002 r., to zaleca się jednak unikanie podróży drogą lądową. Przejazd do Mauretanii odbywa się z miasta Dakhla na Saharze Zachodniej w zorganizowanym konwoju, składającym się z wielu pojazdów, pod eskortą wojska marokańskiego, aż do posterunku granicznego z Mauretanią (ok. 350 km). Nie należy oddalać się od konwoju, bowiem poza głównym szlakiem przejazdu teren jest zaminowany. Podróż trwa aż 3 dni, trzeba więc przygotować odpowiednie zapasy żywności i wody oraz paliwa. Konwój wyrusza z posterunku kontrolnego przy wjeździe do Dakhli we wtorki i piątki. Formalności przy przekraczaniu granicy marokańsko-mauretańskiej zaczynają się w już w Dakhli i są bardzo uciążliwe oraz długotrwałe. W przypadku podróży lotniczej z Maroka do Mauretanii uzyskanie wizy mauretańskiej uzależnione jest m.in. od posiadania biletu lotniczego z oznaczonymi datami wylotu i powrotu. W Maroku obowiązują szczególne normy prawne i zwyczajowe: zakaz wstępu do meczetów dla niemuzułmanów (złamanie tego zakazu może narazić obcokrajowca na duże nieprzyjemności; dla turystów udostępniony jest jedynie meczet Hasana II w Casablance – można go zwiedzać za opłatą ok. 100 DH codziennie z wyjątkiem piątku, który jest dniem świętym dla wyznawców islamu); zakaz jedzenia, picia i palenia w miejscach publicznych od wschodu do zachodu słońca podczas ramadanu, tj. muzułmańskiego miesiąca postu (w roku 2003 ramadan ma przypadać na okres od 26 października do 25 listopada). Należy unikać zachowań mogących urazić wyznawców islamu. Za szokujące mogą uchodzić zbyt swobodne stroje, zwłaszcza u kobiet (np. krótkie spódnice, bluzki z odkrytymi ramionami, szorty, zbyt obcisłe ubrania). Nie zaleca się noszenia takich strojów (dotyczy to również zbyt krótkich spodni u mężczyzn) zwłaszcza podczas podróży na południe kraju.

Źródło: MSZ i WorldAlmanach (dane zebrane w 2006 r.)

Temperatura (st. C)Opady (mm/m2)
I
8
II
8
III
15
IV
17
V
18
VI
21
VII
28
VIII
28
IX
27
X
20
XI
17
XII
8
I
70
II
70
III
60
IV
50
V
30
VI
10
VII
0
VIII
0
IX
20
X
50
XI
80
XII
90


w Foto
Afryka
WARTO ZOBACZYĆ

Honduras: Copan
WARTO PRZECZYTAĆ
kontakt | redakcja | reklama | współpraca | dla prasy | disclaimer
copyright (C) 2003-2013 ŚwiatPodróży.pl