26.07.2003 - sobota
W piątek ustaliliśmy, że w sobotę wybieramy się samochodem zobaczyć wulkan Masaya. Zarezerowalismy samochód w Budżet i w sobotę rano o 10 z Mateuszem idziemy go odebrać. Wypożyczamy Nissana ... Płacimy $40 plus $20 za pełne ubezpieczenie - czyli całośc $60 za dzień. Wracamy z Mateuszem - on prowadzi do hotelu po Maćka i Tomka - czekają na nas w lobby, pakujemy się do samochodu i jedziemy. Wulkan Masaya znajduje się między Managuą i miastem Masay, 23 km od Managuii. Z głównej drogi zjeżdżamy w prawo i zaraz na początku zjazdu znajduje się budka straży parku gdzie płacimy za wjazd od osoby 60 Kordob - cena biletu studenckiego. Park czynny jest od 9 do 17 każdego dnia tygodnia. W odległości 1 km od wjazdu znajduje się małe muzeum historii wulkanu i 4 km dalej znajduje się sam wulkan. Najpierw zatrzymujemy się w muzeum gdzie oglądamy historię wulkanu, jego odkrycie przez Hiszpanów, dzieje kolejnych erupcji aż do czasów współczesnych.

Wulkan znajduje się na terenie Narodowego Parku Masaya, który jest jednym z najbardziej interesujących i uroczych miejsc w Nikaragui. Został założony w 1979 roku jako drugi park narodowy w Nikaragui. Zajmuje obszar 54 km kwadratowych. Na terenie parku znajduje się około 20 km malowniczych tras wiodących wokół 2 wulkanów, które uformowały w sumie 5 kraterów. Wulkan Masaya nazwany przez Indian "Popogatape" co oznacza w języku nahualt "Góra która parzy" znajduje się w centrum parku. Nad jednym z jego kraterów, Santiago widoczne są wulkaniczne gazy oraz lawa wewnątrz krateru.
W okresie przedkolumbijskim wulkan Masaya był obiektem kultu tutejszych Indian. Uważali oni, że erupcje wulkanu są oznaką gniewu bogów i aby załagodzić ich gniew składali ofiary w postaci dzieci i dziewic, które wrzucali do wnętrza krateru.
Później w czasach podbijania Ameryki przez Hiszpanów wulkan nazwano "La Boca del Infiermo" czyli "Usta Piekieł" i w 16 wieku na skraju krateru wznieśli krzyż mający odstraszać złego. Krzyż nazwano od imienia organizatora przedsięwzięcia ojca Francisco Bobadilla "La Gruz de Bobadilla: - "Krzyż Bobadilla".
Wulkan był celem częstych wypraw Hiszpanów, którzy poszukiwali w jego wnętrzu złota, m.in. w 1529 r. Gonzalo Femandez de Oviedo oraz w 1538 r. Friar Bias del Castillo - oczywiście bez jakichkolwiek rezultatów.
W 1670 doszło do ostatniej wielkiej erupcji sąsiadującego z Masaya wulkanu Nindiri a w 1772 doszło do ostatniej erupcji wulkanu Masaya. Lawa uformowała obecny krajobraz. W 1852 roku pomiędzy dwoma istniejącymi wulkanami pojawił się nowy, nazwany Santiago.
Na terenie parku można spotkać kojoty, skunksy, szopy, oposy, sarny, zające, iguany, małpy, oraz ptaki: motmots, sroki, dzięcioły i chachalacas. Podczas pory suchej w parku kwitną ogromne ilości kolorowych i pachnących intensywnie kwiatów: wiele gatunków orchidei oraz narodowy kwiat Nikaragui zwany frangipani "Sacuanjoche".

Po krótkiej wizycie w muzeum - oglądamy m.in. malowidła przedstawiające obrzęd składania ofiar do wnętrza krateru, wznoszenie krzyża przez Hiszpan, makiety przedstawiające poszczególne etapy życia obu wulkanów. W muzeum udaje nam się kupić wreszcie jakieś kartki pocztowe z Nikaragui (8 kordob za sztukę) - do tej pory (3 tygodnie pobytu) nigdzie nie widzieliśmy jakiś godnych uwagi kartek.
Następnie udajemy się już zobaczyć sam wulkan. Jedziemy jeszcze 4 km drogą wzdłuż której widoczne są pokłady zastygłej lawy tworzącej ciekawe brunatno-czarne formy.
Dojeżdżamy na parking gdzie zostawiamy samochód, w niewielkiej odległości znajduje się buchający gazem krater Santiago. Niedaleko znajduje się wzniesienie z górującym nad całym terenem krzyżem. Próbujemy się dostać na to wzniesienie ale zostajemy zawróceni przez straż. Udaje nam się zobaczyć kołujące nad wzniesieniem stado sępów. Spoglądamy w krater, robimy pamiątkowe zdjęcia i następnie udajemy się ścieżką pod górę do 2 kraterów wulkanu Nindiri. Wulkan ten nie przejawia obecnie żadnej aktywności jesteśmy więc w stanie zajrzeć do wnętrza krateru które jest dość intensywnie zarośnięte tropikalną roślinnością. Z wnętrza słychać odgłosy ptaków, widać mnóstwo kolorowych motyli i innych owadów. Z góry rozpościera się ciekawy widok na park narodowy.
Jeszcze na chwilę wracamy do krateru Santiago, wsiadamy do samochodu i udajemy się do najstarszego i najciekawszego miasta Nikaragui czyli Granady.