W związku z wyprawą nasze organizmy musiały przystosować się do całkowicie nowych warunków. Co dzień wstawaliśmy około godziny 5 - 6. Pierwszą rzeczą, jaką robiliśmy, było odpalenie kuchenki i przygotowanie jedzenia. Następnie pakowanie sakw, składanie namiotów. Dwie godziny po tym jak się obudziliśmy, byliśmy już na trasie. Przez pierwsze godziny na trasie staraliśmy się pokonać jak najwięcej kilometrów. Taktyka ta była szczególnie istotna w Chorwacji, gdyż około południa warunki do jazdy były już wyjątkowo trudne ze względu na ostre słońce i wysoką temperaturę.

Po około 2-3 godzinach na trasie przychodził czas na drugie śniadanie, zaś około 15 robiliśmy dłuższą przerwę na odpoczynek. Około godziny 19 zaczynaliśmy szukać noclegu. Najczęściej pytaliśmy miejscowych gospodarzy czy możemy rozbić namiot w ogródku. Czasami się udawało, a czasami nie. Bywało również, że rozbijaliśmy namiot w bardziej nietypowych miejscach, jak chociażby na środku łąki, na której pasły się owce, czy na niewielkim trawniku na środku wsi. Nigdy jednak nie mieliśmy żadnych problemów z miejscowymi, nie doświadczyliśmy żadnych niebezpiecznych, nieprzyjemnych sytuacji (kradzieże itp.).

Na trasie najbardziej tęskniliśmy za... jedzeniem. Podczas wyprawy posiłki były bowiem bardzo monotonne. Ciepły posiłek przyrządzaliśmy na naszej kuchence dwa razy dziennie: rano i wieczorem. Najczęściej był to ryż z marmoladą, zupki chińskie, makaron z sosem, płatki z mlekiem, zupki „instant”. Na trasie zaś podstawą był chleb z marmoladą, kremem czekoladowym. Piliśmy najczęściej wodę, którą braliśmy ze stacji benzynowych, restauracji. Często wzbogaconą witaminami w postaci musującej tabletki.

Kolejny raz udowodniliśmy poprzez naszą wyprawę, że podróżowanie może być tanie. Oczywiście należy zapomnieć o komforcie, wygodach. Należy przyjąć do wiadomości, że czasami nie będziemy mieli możliwości zjeść czegoś dobrego, czy wykąpać się (może to nie jest powód do chwalenia, ale zdarzało się nam nie kąpać przez 5 dni). Jednak chyba warto było się poświęcić... gdyż w ciągu tych 30 dni wydałem około 320 zł, Wojtek zaś 400 zł. Za tak niewielką kwotę pieniędzy udało nam się zobaczyć dziesiątki ciekawych miast, spotkać wiele ciekawych osób i poznać obce wcześniej kultury i społeczeństwa.

Chciałbym także podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do sukcesu zakończenia sukcesem, a w szczególności firmie Wagrem Sp. z o.o.; Urzędowi Miejskiemu w Kluczborku oraz firmie Extrawheel. Słowa podziękowania należą się również, wszystkim osobą, które spotkaliśmy na trasie i które nam pomogły.

Choć chwilami bywało trudno, szczególnie gdy musieliśmy jechać w deszczu, pod wiatr, czy w temperaturze 10 stopni, czy odczuwaliśmy ból kolan i mięsni to z całą pewnością muszę powiedzieć, że dla wspomnień i satysfakcji warto czasami poświęcić bardzo wiele i dać z siebie wszystko.

Tomek Szajniuk z Kluczborka oraz Wojtek Zadka z Krapkowic