HAWAJE
16:43
CHICAGO
20:43
SANTIAGO
23:43
DUBLIN
02:43
KRAKÓW
03:43
BANGKOK
09:43
MELBOURNE
13:43
Ogłoszenie niepłatne ustawodawcy Serwis wykorzystuje ciasteczka (cookies) w celu: utrzymania sesji zalogowanego Użytkownika, gromadzenia informacji zwiazanych z korzystaniem z serwisu, ułatwienia Użytkownikom korzystania z niego, dopasowania tresci wyswietlanych Użytkownikowi oraz tworzenia statystyk ogladalnoœci czy efektywnoœci publikowanych reklam. Użytkownik ma możliwoœć skonfigurowania ustawień cookies za pomocš ustawień swojej przeglšdarki internetowej. Użytkownik wyraża zgodę na używanie i wykorzystywanie cookies oraz ma możliwoœć wyłaczenia cookies za pomoca ustawień swojej przegladarki internetowej. /// Dowiedz się więcej
 
Mapy: | Afryka | Ameryka Pd. | Ameryka Pn. | Antarktyda | Australia | Azja | Europa | Polska
  ŚwiatPodróży.pl » Przewodniki - Przez Świat III » Indie północno-wschodnie
Indie północno-wschodnie

Elżbieta i Adam Tarniowy


Podróż z okresu: 26.12.1996-26.01.1997. Wizyta w stanach Assam oraz Maghalaya nie wymaga żadnych zezwoleń. Nagaland i Tripuira są w chwili obecnej całkowicie zamknięte dla ruchu turystycznego. Trzy pozostałe stany Północno-Wschodnich Indii (Mizoram, Manipur, Arunachal Pradesh) wymagają pozwolenia (permitu) na odwiedzanie kilku otwartych dla cudzoziemców miejscowości.

Zezwoleń udziela Foreign Registration Office w Delhi. Biuro znajduje się w budynku Hans Bhawan, Oddalonym około 200 m od Tilak Bridge Station. Formalności trwają zwykle 3-4 godziny. Wymagane jest ksero paszportu oraz wypełnienie dostępnego na miejscu formularza.

Pozwolenia przyznawane są grupom co najmniej 4-osobowym, posiadającym licencjonowanego przewodnika (kosztuje to około 50 USD dziennie). Pozwolenie umożliwia przebywanie do 15 dni na terenie poszczególnych stanów. Nam udało się uzyskać pozwolenie otwarte, bez ograniczeń w poruszaniu się.

Pozwoliło nam to odwiedzić Wakro, Khonosę, Longding, Bomdile oraz Tawang, miejsca bardzo interesujące, ale zwykle niedostępne dla cudzoziemców.

Pomocna w załatwianiu formalności okazała się wizyta w Ministry of Home Affairs w New Delhi. Uzyskaliśmy tam list polecający do Foreign Registration Office. Gdy zapytano nas o przewodnika, wskazaliśmy na jednego z uczestników naszej grupy. O dziwo przyjęto to bez zastrzeżeń.


Pieniądze

Trzeba mieć rupie. W opisywanych regionach wymiana dolarów bądź czeków podróżnych nastręcza wiele trudności i nie zawsze jest możliwa (nawet w State Bank of India), a czarny rynek praktycznie nie istnieje.

Wydawaliśmy średnio 5-6 USD/dzień.

Kurs rupii indyjskiej (grudzień ’96): 1 USD - 35,4 IRs (bank), do 37,5 IRs (rynek).

Noclegi i wyżywienie

Z wyjątkiem największych miast (Guahati, Shilong, Aizawal, Dibrugha) hoteli jest niewiele. Najczęściej korzystaliśmy w takim przypadku z gościny w Circuit House. Jest to komfortowy hotel rządowy. Zameldowanie w nim wymaga zezwolenia od Deputy Commissioner. Jeśli są wolne miejsca, zezwolenie takie jest udzielane. Wszystkie hotele, z których korzystaliśmy (z wyjątkiem Hotelu Monsoon w Shilongu) posiadają własne restauracje, bądź kucharza do dyspozycji gości. Ceny posiłków w zależności od regionu są zbliżone do cen w Indiach Centralnych, bądź droższe do około 30%. W Arunachal Pradesh bazary są kiepsko zaopatrzone w żywność. Woda mineralna była do kupienia jedynie w Assamie, 10-12 IRs/litr.

Komunikacja

Podstawowym środkiem transportu są autobusy - rządowe bądź prywatne. Sieć połączeń jest na ogół dobrze rozwinięta, ale ze względu na ukształtowanie terenu oraz podłą jakość dróg (Assam) przejazdy trwają bardzo długo. Stan Assam posiada kilka linii kolejowych łączących Guahati z miastami Silchar, Tinsukia, Murkong, Selek.

Bezpieczeństwo

Do szczególnie niebezpiecznych należą stany Nagaland oraz Manipur. Również w Assamie można spotkać się z przykrymi niespodziankami; zamachy bombowe, napady na autobusy, rabunki. Zdecydowanie odradzamy opuszczanie hoteli po zmroku, gdy ulice wielu miast pustoszeją (np. Shilong).

Przed wizyta w tej części Indii warto zorientować się w aktualnej sytuacji politycznej. Trzeba pamiętać, że połączenia telefoniczne z resztą kraju oraz zagranicą posiada jedynie Assam.
I to nie zawsze.

Źródło: TravelBit

TravelBit Tekst pochodzi z książki
wydanej przez Agencję Travelland
prowadzonej przez
Centrum Globtroterów TravelBit

 warto kliknąć

1 2 3 4 5 6 7 dalej >>


w Foto
Przewodniki - Przez Świat III
WARTO ZOBACZYĆ

Indie: Hinduskie zabytki
NOWE WYSTAWY
PODRÓŻE

Ch 2; Lwów
kontakt | redakcja | reklama | współpraca | dla prasy | disclaimer
copyright (C) 2003-2013 ŚwiatPodróży.pl