Angola

portugalski, używany różnież język: bantu i inne afrykańskie

Notuje się bardzo wysoką zachorowalność na malarię, paraliż dziecięcy, żółtaczkę, śpiączkę, cholerę. Wymagany jest bezwarunkowo dowód aktualnego szczepienia przeciw żółtej febrze, który powinien być okazany straży granicznej przy wjeździe do kraju; w razie braku szczepienia osoba wjeżdżająca zostanie zaszczepiona na lotnisku. Nie wolno pić wody nieprzegotowanej. Zaleca się picie napojów sprzedawanych wyłącznie w butelkach lub puszkach. Dostęp do państwowej opieki medycznej jest bardzo trudny. Państwowa służba zdrowia nie ma możliwości udzielania skutecznej pomocy cudzoziemcom. Jedynie prywatne kliniki oferują opiekę na odpowiednim poziomie. Standardowa cena wizyty u lekarza wynosi od 40 do 60 USD, dzienny pobyt w szpitalu kosztuje od 80 USD wzwyż.

Teoretyczny obowiązek meldunku na ogół jest egzekwowany tylko przy pobytach kilkumiesięcznych. Cudzoziemiec winien zgłosić swój pobyt i informację o miejscu zamieszkania służbom emigracyjnym. Obywatele państw Unii Europejskiej oraz USA po przybyciu do Angoli powinni rejestrować się w swoich przedstawicielstwach dyplomatycznych także ze względu na brak stabilizacji w kraju oraz własne bezpieczeństwo. Istnieje obowiązek posiadania miejscowego prawa jazdy. Nie ma obowiązku posiadania ubezpieczeń osobowych i komunikacyjnych. Polisy polskich i zagranicznych towarzystw ubezpieczeniowych nie są uznawane.