Przyszło nam w Vinales po raz kolejny spędzić nocleg nielegalnie. Ceny w Casach Particular były za wysokie, więc skorzystaliśmy z oferty pewnego pana, który zaproponował nocleg w swoim mieszkaniu, za rozsądną kwotę 20 peso (za trzecią noc płaciliśmy już tylko 15). Poza tym w ten sposób mogło się spełnić nasze kolejne kubańskie marzenie - zamieszkanie w bloku! Do tej pory wydawało nam się to nierealne.

Z samego rana ruszyliśmy w stronę gór. Chcieliśmy dotrzeć do jaskini z "basenem" w środku. Nie należała ona do bardzo turystycznych, o jej istnieniu powiedział nam nasz gospodarz. Wszystkie wycieczki podjeżdżały raczej autokarami pod 2 najbardziej znane jaskinie, gdzie wstęp był płatny i wszystko było już bardzo "obrobione" pod turystów. My poszliśmy przepiękną, dziką ścieżką, błocąc sobie i mocząc niewiarygodnie buty, żeby w końcu zabłądzić i w szałasie, gdzie suszył się tytoń znaleźć pewnego dziadka - miejscowego rolnika, który wziął z szałasu worek, włożył doń 2 lampy i przez pola i chaszcze doprowadził nas do najcudowniejszego miejsca na ziemi... do jaskini de la silencia.

Z jaskini wypływała rzeka. Kiedy weszło się 5 metrów w głąb nie widać już było nic. Bez lamp i chropowatej ręki naszego przewodnika, nigdy byśmy tej jaskini nie przeszli. Nasz przewodnik pachniał dymem z paleniska. Łaziliśmy między najkosmiczniejszymi formami skalnymi, jakie można sobie wyobrazić. I w końcu doszliśmy do... jaskiniowego jeziora, do którego czym prędzej wskoczyliśmy. Nie muszę chyba wam mówić, jak genialne to było przeżycie. Naprawdę szczęśliwi wyłaziliśmy z powrotem na normalny ląd. Chodziliśmy po okolicy jeszcze przez parę godzin. Wioski. Kolorowe świnie. Ptaki. Wpakowaliśmy się w jakieś chaszcze i posiekaliśmy sobie całe nogi. Boleśnie.