Na następnych natrafiliśmy w Zipolite. W tym nadmorskim kurorcie, mimo że minęły już dawno lata hipisowskiej wolności i szaleństwa, nadal można odnaleźć unoszący się w powietrzu duch tamtych czasów. Znakiem tego (może dosyć smutnym i marnym, ale zawsze...) są chociażby biegający radośnie na golasa po plaży podstarzali już trochę Austriacy i Amerykanie. (Klimatu dziwności temu wszystkiemu dodaje fakt, że są to prawie sami faceci, niektórzy połączeni w pary...) Może wyrwali się właśnie ze swoich poważnych firm, żeby na meksykańskim końcu świata beztrosko pomykać w samym kapeluszu. Beztrosko, bo bezimiennie.

W małej knajpce, gdzie podają najtańsze tacos (z ryba!) poznaliśmy parę Amerykanów z małymi dziećmi. Spakowali się, wyjechali z Kolorado i teraz krążą po Meksyku w poszukiwaniu miejsca, w którym chcieliby się osiedlić na stałe, w poszukiwaniu spokojniejszego życia.

Parę przecznic dalej wchodzimy do baru, który prowadzi małżeństwo Włochów. Mężczyzna baaardzo śpiewającym hiszpańskim (okraszanym bogatą gestykulacją) tłumaczy nam przyczyny ich wyjazdu. W Europie strasznie ciężko otworzyć jakiś biznes, na drodze pojawia się tysiące przeszkód w postaci papierków, niezliczonych kontroli. W Meksyku możesz robić to, co chcesz, jest dużo łatwiej. Meksyk daje po prostu większą wolność.