Wulkan Haleakala jest tak wielką górą, że wspinając się na jej szczyt pokonujemy kilka stref klimatycznych, od zwrotnikowego lasu po wysokogórską pustynię z temperaturą do zera stopni Celsjusza (30F), przy wietrze osiągającym 60 km/godz. Raz na kilka lat wierzchołek Haleakala na krótko pokrywa się śniegiem.

Część parku obejmująca dolinę Kipahulu, żleb Oheo i Siedem Świętych Stawów leży natomiast nad ciepłym oceanem z tropikalną, typowo hawajską, balsamiczną aurą. Dolina Kipahulu posiada spore opady deszczu, gdyż leży we wschodniej, czyli nawietrznej części Maui.

Park narodowy Haleakala, podobnie jak całe Hawaje, można zwiedzać przez cały rok. Pora deszczowa trwająca od końca listopada do marca nie zmniejsza atrakcyjności wysp, gdyż nadal jest ciepło w porównaniu ze strefą klimatu umiarkowanego.

Hawaje leżą 7.5 tys. km od Chicago, 9 tys. km od Nowego Jorku i 13.5 tys. km od Warszawy. Najlepsze połączenie z Chicago oferują linie lotnicze United i American Airlines z przelotami non-stop do Honolulu. Kilkanaście połączeń dziennie oferują inne linie z Chicago i Nowego Jorku.

Lokalne linie Hawaiian i Aloha mają kilkanaście lotów dziennie do Kahului - głównego lotniska na Maui. Odległość z Kahului na szczyt Haleakala wynosi 60 kilometrów, po krętej drodze (na początek nr.37, 377 i w końcu nr 378).

Druga część parku - dolina Kipahulu - znajduje się we wschodniej części wyspy, dojazd słynną drogą do Hana, czyli lokalną szosą nr 36 (przechodzącą następnie w nr 360). Przejazd do Hana jest dużą przygodą. Droga liczy 52 mile urozmaicone 54 wąskimi mostami i blisko sześcioma setkami zakrętów! Czekają nas trzy godziny jazdy w urzekającej scenerii: porośnięte bujną zielenią górskie stoki, przepastne brzegi, dzikie plaże, przydrożne strumyki i wodospady. Chwilami przypomina to jazdę przez środek wielkiego ogrodu botanicznego.

Powstanie Wysp Hawajskich zostało już w skrócie opisane przy okazji omawiania Parku Hawajskich Wulkanów. Przypomnijmy, że cały archipelag - to łańcuch ogromnych, podmorskich wulkanów, których szczyty wystają ponad powierzchnię Oceanu Spokojnego. Pierwsi ludzie - Polinezyjczycy z Markizów - pojawili się na Hawajach w IV wieku po Chrystusie. Mniej więcej w VII wieku na wyspy przybyła kolejna fala polinezyjskich żeglarzy, tym razem z wyspy Tahiti. W tamtych czasach szczyt wulkanu Haleakala był wykorzystywany do inicjacyjnych ceremonii kahunów.

Nadejście białych ludzi w końcu XVIII stulecia zmieniło bieg hawajskiej historii. Powstały porty, miasta, drogi, a wierzchołek Haleakala od końca XIX wieku, podobnie jak wulkany na Big Island, stał się celem turystycznych wycieczek. Park Narodowy Haleakala powstał 1 sierpnia 1916 roku, obecnie należy do międzynarodowego systemu Rezerwatów Biosfery ONZ.