Ponownie w Peru, po trzech dniach i nocach spędzonych w ciężarówce (nie zawsze na stopie jest lekko, łatwo i wygodnie) jadącej w stronę Cusco, wysiedliśmy mając już dosyć. Czekając na innego stopa dowiedzieliśmy się o ruinach ostatniej twierdzy Inków, mało znanych, ciężej dostępnych. Skręciliśmy do małej wioski, skąd zaczyna się szlak. Tam... kupiliśmy konia. I z Alasanem niosącym nasze plecaki wędrowaliśmy przez tydzień wysokimi górami i dolinami, docierając do wspaniałych ruin Choquekirao, potem do Machu Picchu.

Potem długie, wąskie Chile. Najsuchsza pustynia świata, gejzer El Tatio, salar Atacama. Powoli na samo południe. Do Argentyny i na sam koniuszek kontynentu - Ushuaya na Ziemi Ognistej. Olbrzymie, straszliwie wietrzne, niekończące się przestrzenie Patagonii. Spotkaliśmy z bliska pingwiny, lwy morskie, flamingi, delfiny.

Atlantyckim wybrzeżem na kilka dni do Urugwaju, gdzie wszyscy nieustannie popijają tradycyjną mate i z powrotem do Brazylii. Na sam koniec, jeszcze raz przecięliśmy kontynent i dotarliśmy do Valparaiso w Chile. Stąd, nie znalazłszy statku, który zabrałby nas na stopa przez Pacyfik, polecieliśmy samolotem do Nowej Zelandii.

Tu mieliśmy więcej szczęścia. Po prawie trzech miesiącach podróżowania po Północnej i Południowej Wyspie znaleźliśmy kapitana, z którym pożeglowaliśmy do Vanuatu - małego, wyspiarskiego kraju na Pacyfiku. Po krótkiej ale niezapomnianej wizycie, niemalże od razu udało nam się znaleźć kolejny jacht, tym razem już do samej Australii.

Mimo niezbyt zachęcających zapowiedzi Australia okazała się być jednym z najlepszych miejsc do łapania stopa. Kraj olbrzymich przestrzeni, naturalnego piękna i przedziwnych zbiegów okoliczności. Podczas niezwykle krótkich sześciu miesięcy spróbowaliśmy pracy z podróżną trupą, potem z firmą turystyczną, po czym objechaliśmy Australię dookoła (oczywiście autostopem).

Teraz, zanim ruszymy dalej, musimy podreperować stan naszego konta. Zatrzymujemy się na jakiś czas na Tajwanie, ucząc angielskiego tutejsze przedszkolaki.

Jak długo jeszcze...? Tego nie wiemy. Nie jesteśmy ograniczeni czasem. Świat jest wielki i niesamowity. A my chcemy go poznać.

Kinga i Chopin